هستی

اقتصاد مقاومتی مفهومی است که در پی مقاوم سازی ، بحران زدایی و ترمیم ساختارها و نهادهای فرسوه و ناکارامد موجود اقتصادی مطرح می شود ، که قطعاً باور و مشارکت همگانی و اعمال مدیریت های عقلایی و مدبرانه ، پیش شرط و الزام چنین موضوعی .

اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی و تاکید روی مزیت های تولید داخل و تلاش برای خود اتکایی است .

برخی محورهای اساسی و مهم اقتصاد مقاومتی عبارتند از :

حمایت از تولید : تاکید مقاوم معظم رهبری بر ضرورت تداوم تولید ملی ، حمایت از کار و سرمایه ایرانی ، مبین سه وظیفه برای دولت ، دست اندر کاران تولید و مردم می باشد ، سه حلقه ای که نحوه تعامل آ نها بر روی هم، تأثیر مستقیم دارد و نتیجه نهایی آن به این تعامل وابسته است . یعنی هر چه قدر که مردم را تشویق به خرید کالای اخلی کنیم ولی کیفیت تولید کالای داخلی پایین باشد ، عملاً رغبتی از سمت مردم به خری کالای تولید داخلی نخواهد بود . در حقیقت مصرف گرایی عامل تخریب رشد ، توسعه و از بین رفتن منابع ملی است . مصرف گرایی از یک نگاه در معنای مصرف نا متعارف است که نیازمن فیزیکی فر را بر طرف نمی سازد؛ بلکه نیاز کاذب فرد یا افراد را که گاه به تقلید از دیگران ، تبلیغات ، شرایط مادی یا تغییرات ساختار جامعه ی ایجاد شده برطرف می سازد . 

اصلاح الگوی مصرف که به معنی نهادینه کردن روش صحیح استفاده از منابع کشور است ، سبب لرتقای شاخص های زندگی و کاهش هزینه ها شده و زمینه ای برای گسترش عدالت است . شناخت و تحلیل الگوی مصرف ملی ، از آن رو مهم است که ما را در جهت گیری و سیاست گذاری های کلان اقتصادی یاری می کن . کارآفرینی و ارائه ایده های نو در امور اشتغال یکی از این موارد است . اهتمام به کارآفرینی و ارائه ی ایده های نو و بکر می توان علاوه بر ایجاد اشتغال برای فر کار آفرین ، موجبات ارتزاق افراد دیگر را فراهم آورد. تلفیق دانش روز و تخصص های مدرن با سرمایه ی پدران و  مادران هر چند اندک باشد ، می تواند کارآرایی بسیاری داشته باشد . به عنوان مثال کشت های گلخانه ای که نیاز به تخصص بیش تری دارد رواج زیادی یافته اند که با سرمایه ای اندک قابلیت اجرا دارن و درآم بیش تری نسبت به کشت سنتی دارند .